зазу́бліваць

‘вастрыць што-небудзь, насякаючы, наразаючы зуб'е’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зазу́бліваю зазу́бліваем
2-я ас. зазу́бліваеш зазу́бліваеце
3-я ас. зазу́блівае зазу́бліваюць
Прошлы час
м. зазу́бліваў зазу́блівалі
ж. зазу́блівала
н. зазу́блівала
Загадны лад
2-я ас. зазу́блівай зазу́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зазу́бліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)