дысканты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысканты́ст |
дысканты́сты |
Р. |
дысканты́ста |
дысканты́стаў |
Д. |
дысканты́сту |
дысканты́стам |
В. |
дысканты́ста |
дысканты́стаў |
Т. |
дысканты́стам |
дысканты́стамі |
М. |
дысканты́сце |
дысканты́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысканцё́р
‘служачы такой установы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысканцё́р |
дысканцё́ры |
Р. |
дысканцё́ра |
дысканцё́раў |
Д. |
дысканцё́ру |
дысканцё́рам |
В. |
дысканцё́ра |
дысканцё́раў |
Т. |
дысканцё́рам |
дысканцё́рамі |
М. |
дысканцё́ру |
дысканцё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
дысканцё́р
‘фінансавая установа’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысканцё́р |
дысканцё́ры |
Р. |
дысканцё́ра |
дысканцё́раў |
Д. |
дысканцё́ру |
дысканцё́рам |
В. |
дысканцё́р |
дысканцё́ры |
Т. |
дысканцё́рам |
дысканцё́рамі |
М. |
дысканцё́ры |
дысканцё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
дыскападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дыскападо́бны |
дыскападо́бная |
дыскападо́бнае |
дыскападо́бныя |
Р. |
дыскападо́бнага |
дыскападо́бнай дыскападо́бнае |
дыскападо́бнага |
дыскападо́бных |
Д. |
дыскападо́бнаму |
дыскападо́бнай |
дыскападо́бнаму |
дыскападо́бным |
В. |
дыскападо́бны (неадуш.) дыскападо́бнага (адуш.) |
дыскападо́бную |
дыскападо́бнае |
дыскападо́бныя (неадуш.) дыскападо́бных (адуш.) |
Т. |
дыскападо́бным |
дыскападо́бнай дыскападо́бнаю |
дыскападо́бным |
дыскападо́бнымі |
М. |
дыскападо́бным |
дыскападо́бнай |
дыскападо́бным |
дыскападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дыскарда́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыскарда́нтнасць |
дыскарда́нтнасці |
Р. |
дыскарда́нтнасці |
дыскарда́нтнасцяў дыскарда́нтнасцей |
Д. |
дыскарда́нтнасці |
дыскарда́нтнасцям |
В. |
дыскарда́нтнасць |
дыскарда́нтнасці |
Т. |
дыскарда́нтнасцю |
дыскарда́нтнасцямі |
М. |
дыскарда́нтнасці |
дыскарда́нтнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ды́скас
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ды́скас |
ды́скасы |
Р. |
ды́скаса |
ды́скасаў |
Д. |
ды́скасу |
ды́скасам |
В. |
ды́скас |
ды́скасы |
Т. |
ды́скасам |
ды́скасамі |
М. |
ды́скасе |
ды́скасах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
дыскатэ́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыскатэ́ка |
дыскатэ́кі |
Р. |
дыскатэ́кі |
дыскатэ́к |
Д. |
дыскатэ́цы |
дыскатэ́кам |
В. |
дыскатэ́ку |
дыскатэ́кі |
Т. |
дыскатэ́кай дыскатэ́каю |
дыскатэ́камі |
М. |
дыскатэ́цы |
дыскатэ́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дыскатэ́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыскатэ́тчык |
дыскатэ́тчыкі |
Р. |
дыскатэ́тчыка |
дыскатэ́тчыкаў |
Д. |
дыскатэ́тчыку |
дыскатэ́тчыкам |
В. |
дыскатэ́тчыка |
дыскатэ́тчыкаў |
Т. |
дыскатэ́тчыкам |
дыскатэ́тчыкамі |
М. |
дыскатэ́тчыку |
дыскатэ́тчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
дыскатэ́тчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дыскатэ́тчыца |
дыскатэ́тчыцы |
Р. |
дыскатэ́тчыцы |
дыскатэ́тчыц |
Д. |
дыскатэ́тчыцы |
дыскатэ́тчыцам |
В. |
дыскатэ́тчыцу |
дыскатэ́тчыц |
Т. |
дыскатэ́тчыцай дыскатэ́тчыцаю |
дыскатэ́тчыцамі |
М. |
дыскатэ́тчыцы |
дыскатэ́тчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012.