Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дысканты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дысканты́ст дысканты́сты
Р. дысканты́ста дысканты́стаў
Д. дысканты́сту дысканты́стам
В. дысканты́ста дысканты́стаў
Т. дысканты́стам дысканты́стамі
М. дысканты́сце дысканты́стах

Крыніцы: piskunou2012.

дысканцё́р

‘служачы такой установы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дысканцё́р дысканцё́ры
Р. дысканцё́ра дысканцё́раў
Д. дысканцё́ру дысканцё́рам
В. дысканцё́ра дысканцё́раў
Т. дысканцё́рам дысканцё́рамі
М. дысканцё́ру дысканцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

дысканцё́р

‘фінансавая установа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дысканцё́р дысканцё́ры
Р. дысканцё́ра дысканцё́раў
Д. дысканцё́ру дысканцё́рам
В. дысканцё́р дысканцё́ры
Т. дысканцё́рам дысканцё́рамі
М. дысканцё́ры дысканцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

дыскападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскападо́бны дыскападо́бная дыскападо́бнае дыскападо́бныя
Р. дыскападо́бнага дыскападо́бнай
дыскападо́бнае
дыскападо́бнага дыскападо́бных
Д. дыскападо́бнаму дыскападо́бнай дыскападо́бнаму дыскападо́бным
В. дыскападо́бны (неадуш.)
дыскападо́бнага (адуш.)
дыскападо́бную дыскападо́бнае дыскападо́бныя (неадуш.)
дыскападо́бных (адуш.)
Т. дыскападо́бным дыскападо́бнай
дыскападо́бнаю
дыскападо́бным дыскападо́бнымі
М. дыскападо́бным дыскападо́бнай дыскападо́бным дыскападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дыскарда́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. дыскарда́нтнасць дыскарда́нтнасці
Р. дыскарда́нтнасці дыскарда́нтнасцяў
дыскарда́нтнасцей
Д. дыскарда́нтнасці дыскарда́нтнасцям
В. дыскарда́нтнасць дыскарда́нтнасці
Т. дыскарда́нтнасцю дыскарда́нтнасцямі
М. дыскарда́нтнасці дыскарда́нтнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

дыскарда́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскарда́нтны дыскарда́нтная дыскарда́нтнае дыскарда́нтныя
Р. дыскарда́нтнага дыскарда́нтнай
дыскарда́нтнае
дыскарда́нтнага дыскарда́нтных
Д. дыскарда́нтнаму дыскарда́нтнай дыскарда́нтнаму дыскарда́нтным
В. дыскарда́нтны (неадуш.)
дыскарда́нтнага (адуш.)
дыскарда́нтную дыскарда́нтнае дыскарда́нтныя (неадуш.)
дыскарда́нтных (адуш.)
Т. дыскарда́нтным дыскарда́нтнай
дыскарда́нтнаю
дыскарда́нтным дыскарда́нтнымі
М. дыскарда́нтным дыскарда́нтнай дыскарда́нтным дыскарда́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

ды́скас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ды́скас ды́скасы
Р. ды́скаса ды́скасаў
Д. ды́скасу ды́скасам
В. ды́скас ды́скасы
Т. ды́скасам ды́скасамі
М. ды́скасе ды́скасах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

дыскатэ́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыскатэ́ка дыскатэ́кі
Р. дыскатэ́кі дыскатэ́к
Д. дыскатэ́цы дыскатэ́кам
В. дыскатэ́ку дыскатэ́кі
Т. дыскатэ́кай
дыскатэ́каю
дыскатэ́камі
М. дыскатэ́цы дыскатэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыскатэ́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыскатэ́тчык дыскатэ́тчыкі
Р. дыскатэ́тчыка дыскатэ́тчыкаў
Д. дыскатэ́тчыку дыскатэ́тчыкам
В. дыскатэ́тчыка дыскатэ́тчыкаў
Т. дыскатэ́тчыкам дыскатэ́тчыкамі
М. дыскатэ́тчыку дыскатэ́тчыках

Крыніцы: piskunou2012.

дыскатэ́тчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыскатэ́тчыца дыскатэ́тчыцы
Р. дыскатэ́тчыцы дыскатэ́тчыц
Д. дыскатэ́тчыцы дыскатэ́тчыцам
В. дыскатэ́тчыцу дыскатэ́тчыц
Т. дыскатэ́тчыцай
дыскатэ́тчыцаю
дыскатэ́тчыцамі
М. дыскатэ́тчыцы дыскатэ́тчыцах

Крыніцы: piskunou2012.