дыскарда́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыскарда́нтны дыскарда́нтная дыскарда́нтнае дыскарда́нтныя
Р. дыскарда́нтнага дыскарда́нтнай
дыскарда́нтнае		 дыскарда́нтнага дыскарда́нтных
Д. дыскарда́нтнаму дыскарда́нтнай дыскарда́нтнаму дыскарда́нтным
В. дыскарда́нтны (неадуш.)
дыскарда́нтнага (адуш.)		 дыскарда́нтную дыскарда́нтнае дыскарда́нтныя (неадуш.)
дыскарда́нтных (адуш.)
Т. дыскарда́нтным дыскарда́нтнай
дыскарда́нтнаю		 дыскарда́нтным дыскарда́нтнымі
М. дыскарда́нтным дыскарда́нтнай дыскарда́нтным дыскарда́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)