Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

калано́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. калано́к каланкі́
Р. каланка́ каланко́ў
Д. каланку́ каланка́м
В. каланка́ каланко́ў
Т. каланко́м каланка́мі
М. каланку́ каланка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Калантаё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Калантаё́ва
Р. Калантаё́ва
Д. Калантаё́ву
В. Калантаё́ва
Т. Калантаё́вам
М. Калантаё́ве

Калантаі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Калантаі́
Р. Калантаё́ў
Д. Калантая́м
В. Калантаі́
Т. Калантая́мі
М. Калантая́х

каланты́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каланты́рка каланты́ркі
Р. каланты́ркі каланты́рак
Д. каланты́рцы каланты́ркам
В. каланты́рку каланты́рак
Т. каланты́ркай
каланты́ркаю		 каланты́ркамі
М. каланты́рцы каланты́рках

Крыніцы: piskunou2012.

каланты́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каланты́рнік каланты́рнікі
Р. каланты́рніка каланты́рнікаў
Д. каланты́рніку каланты́рнікам
В. каланты́рніка каланты́рнікаў
Т. каланты́рнікам каланты́рнікамі
М. каланты́рніку каланты́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

каланты́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каланты́рніца каланты́рніцы
Р. каланты́рніцы каланты́рніц
Д. каланты́рніцы каланты́рніцам
В. каланты́рніцу каланты́рніц
Т. каланты́рніцай
каланты́рніцаю		 каланты́рніцамі
М. каланты́рніцы каланты́рніцах

Крыніцы: piskunou2012.

каланты́рыць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каланты́ру каланты́рым
2-я ас. каланты́рыш каланты́рыце
3-я ас. каланты́рыць каланты́раць
Прошлы час
м. каланты́рыў каланты́рылі
ж. каланты́рыла
н. каланты́рыла
Загадны лад
2-я ас. каланты́р каланты́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каланты́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

калану́ць

‘кальнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. калану́ каланё́м
2-я ас. калане́ш каланяце́
3-я ас. калане́ калану́ць
Прошлы час
м. калану́ў калану́лі
ж. калану́ла
н. калану́ла
Загадны лад
2-я ас. калані́ калані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час калану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

каланхо́э

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. каланхо́э каланхо́э
Р. каланхо́э каланхо́э
Д. каланхо́э каланхо́э
В. каланхо́э каланхо́э
Т. каланхо́э каланхо́э
М. каланхо́э каланхо́э

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

каланча́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каланча́ каланчы́
Р. каланчы́ каланчэ́й
Д. каланчы́ каланча́м
В. каланчу́ каланчы́
Т. каланчо́й
каланчо́ю		 каланча́мі
М. каланчы́ каланча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.