каланча́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. каланча́ каланчы́
Р. каланчы́ каланчэ́й
Д. каланчы́ каланча́м
В. каланчу́ каланчы́
Т. каланчо́й
каланчо́ю		 каланча́мі
М. каланчы́ каланча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)