калано́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. калано́к каланкі́
Р. каланка́ каланко́ў
Д. каланку́ каланка́м
В. каланка́ каланко́ў
Т. каланко́м каланка́мі
М. каланку́ каланка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)