калано́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| калано́к | каланкі́ | |
| каланка́ | каланко́ў | |
| каланку́ | каланка́м | |
| каланка́ | каланко́ў | |
| каланко́м | каланка́мі | |
| каланку́ | каланка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)