Заве́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Заве́лле |
| Р. |
Заве́лля |
| Д. |
Заве́ллю |
| В. |
Заве́лле |
| Т. |
Заве́ллем |
| М. |
Заве́ллі |
заве́льмі
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| заве́льмі |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Заве́льцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Заве́льцы |
| Р. |
Заве́льцаў |
| Д. |
Заве́льцам |
| В. |
Заве́льцы |
| Т. |
Заве́льцамі |
| М. |
Заве́льцах |
заве́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́раны |
заве́раная |
заве́ранае |
заве́раныя |
| Р. |
заве́ранага |
заве́ранай
заве́ранае |
заве́ранага |
заве́раных |
| Д. |
заве́ранаму |
заве́ранай |
заве́ранаму |
заве́раным |
| В. |
заве́раны (неадуш.)
заве́ранага (адуш.) |
заве́раную |
заве́ранае |
заве́раныя (неадуш.)
заве́раных (адуш.) |
| Т. |
заве́раным |
заве́ранай
заве́ранаю |
заве́раным |
заве́ранымі |
| М. |
заве́раным |
заве́ранай |
заве́раным |
заве́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заве́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́раны |
заве́раная |
заве́ранае |
заве́раныя |
| Р. |
заве́ранага |
заве́ранай
заве́ранае |
заве́ранага |
заве́раных |
| Д. |
заве́ранаму |
заве́ранай |
заве́ранаму |
заве́раным |
| В. |
заве́раны (неадуш.)
заве́ранага (адуш.) |
заве́раную |
заве́ранае |
заве́раныя (неадуш.)
заве́раных (адуш.) |
| Т. |
заве́раным |
заве́ранай
заве́ранаю |
заве́раным |
заве́ранымі |
| М. |
заве́раным |
заве́ранай |
заве́раным |
заве́раных |
Кароткая форма: заве́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заверашча́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заверашчу́ |
заверашчы́м |
| 2-я ас. |
заверашчы́ш |
заверашчыце́ |
| 3-я ас. |
заверашчы́ць |
заверашча́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заверашча́ў |
заверашча́лі |
| ж. |
заверашча́ла |
| н. |
заверашча́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заверашчы́ |
заверашчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заверашча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заверашчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заверашчу́ |
заверашчы́м |
| 2-я ас. |
заверашчы́ш |
заверашчыце́ |
| 3-я ас. |
заверашчы́ць |
заверашча́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заверашчэ́ў |
заверашчэ́лі |
| ж. |
заверашчэ́ла |
| н. |
заверашчэ́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заверашчы́ |
заверашчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заверашчэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
завербава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
завербава́нне |
| Р. |
завербава́ння |
| Д. |
завербава́нню |
| В. |
завербава́нне |
| Т. |
завербава́ннем |
| М. |
завербава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.