заверашчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заверашчу́ заверашчы́м
2-я ас. заверашчы́ш заверашчыце́
3-я ас. заверашчы́ць заверашча́ць
Прошлы час
м. заверашчэ́ў заверашчэ́лі
ж. заверашчэ́ла
н. заверашчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. заверашчы́ заверашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заверашчэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)