заверашча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заверашчу́ заверашчы́м
2-я ас. заверашчы́ш заверашчыце́
3-я ас. заверашчы́ць заверашча́ць
Прошлы час
м. заверашча́ў заверашча́лі
ж. заверашча́ла
н. заверашча́ла
Загадны лад
2-я ас. заверашчы́ заверашчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заверашча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)