Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-
аеіорсую

эпі́страфа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпі́страфа эпістро́фы
Р. эпі́страфы эпістро́ф
Д. эпі́страфе эпістро́фам
В. эпі́страфу эпістро́фы
Т. эпі́страфай
эпі́страфаю		 эпістро́фамі
М. эпі́страфе эпістро́фах

Іншыя варыянты: эпістрафа́.

Крыніцы: biryla1987, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эпістрафе́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпістрафе́й эпістрафе́і
Р. эпістрафе́я эпістрафе́яў
Д. эпістрафе́ю эпістрафе́ям
В. эпістрафе́й эпістрафе́і
Т. эпістрафе́ем эпістрафе́ямі
М. эпістрафе́і эпістрафе́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпістэмалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпістэмалагі́чны эпістэмалагі́чная эпістэмалагі́чнае эпістэмалагі́чныя
Р. эпістэмалагі́чнага эпістэмалагі́чнай
эпістэмалагі́чнае		 эпістэмалагі́чнага эпістэмалагі́чных
Д. эпістэмалагі́чнаму эпістэмалагі́чнай эпістэмалагі́чнаму эпістэмалагі́чным
В. эпістэмалагі́чны (неадуш.)
эпістэмалагі́чнага (адуш.)		 эпістэмалагі́чную эпістэмалагі́чнае эпістэмалагі́чныя (неадуш.)
эпістэмалагі́чных (адуш.)
Т. эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чнай
эпістэмалагі́чнаю		 эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чнымі
М. эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чнай эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эпістэмало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпістэмало́гія
Р. эпістэмало́гіі
Д. эпістэмало́гіі
В. эпістэмало́гію
Т. эпістэмало́гіяй
эпістэмало́гіяю
М. эпістэмало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

эпістэмо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпістэмо́лаг эпістэмо́лагі
Р. эпістэмо́лага эпістэмо́лагаў
Д. эпістэмо́лагу эпістэмо́лагам
В. эпістэмо́лага эпістэмо́лагаў
Т. эпістэмо́лагам эпістэмо́лагамі
М. эпістэмо́лагу эпістэмо́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

эпіта́ксія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпіта́ксія
Р. эпіта́ксіі
Д. эпіта́ксіі
В. эпіта́ксію
Т. эпіта́ксіяй
эпіта́ксіяю
М. эпіта́ксіі

Іншыя варыянты: эпітаксі́я.

Крыніцы: piskunou2012.

эпітаксі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпітаксі́я
Р. эпітаксі́і
Д. эпітаксі́і
В. эпітаксі́ю
Т. эпітаксі́яй
эпітаксі́яю
М. эпітаксі́і

Іншыя варыянты: эпіта́ксія.

Крыніцы: piskunou2012.

эпітаксія́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
эпітаксія́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

эпітаксія́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпітаксія́льны эпітаксія́льная эпітаксія́льнае эпітаксія́льныя
Р. эпітаксія́льнага эпітаксія́льнай
эпітаксія́льнае		 эпітаксія́льнага эпітаксія́льных
Д. эпітаксія́льнаму эпітаксія́льнай эпітаксія́льнаму эпітаксія́льным
В. эпітаксія́льны (неадуш.)
эпітаксія́льнага (адуш.)		 эпітаксія́льную эпітаксія́льнае эпітаксія́льныя (неадуш.)
эпітаксія́льных (адуш.)
Т. эпітаксія́льным эпітаксія́льнай
эпітаксія́льнаю		 эпітаксія́льным эпітаксія́льнымі
М. эпітаксія́льным эпітаксія́льнай эпітаксія́льным эпітаксія́льных

Крыніцы: piskunou2012.

эпітала́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпітала́ма эпітала́мы
Р. эпітала́мы эпітала́м
Д. эпітала́ме эпітала́мам
В. эпітала́му эпітала́мы
Т. эпітала́май
эпітала́маю		 эпітала́мамі
М. эпітала́ме эпітала́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.