эпі́страфа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпі́страфа эпістро́фы
Р. эпі́страфы эпістро́ф
Д. эпі́страфе эпістро́фам
В. эпі́страфу эпістро́фы
Т. эпі́страфай
эпі́страфаю		 эпістро́фамі
М. эпі́страфе эпістро́фах

Іншыя варыянты: эпістрафа́.

Крыніцы: biryla1987, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)