дэструкты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэструкты́ўны |
дэструкты́ўная |
дэструкты́ўнае |
дэструкты́ўныя |
Р. |
дэструкты́ўнага |
дэструкты́ўнай дэструкты́ўнае |
дэструкты́ўнага |
дэструкты́ўных |
Д. |
дэструкты́ўнаму |
дэструкты́ўнай |
дэструкты́ўнаму |
дэструкты́ўным |
В. |
дэструкты́ўны (неадуш.) дэструкты́ўнага (адуш.) |
дэструкты́ўную |
дэструкты́ўнае |
дэструкты́ўныя (неадуш.) дэструкты́ўных (адуш.) |
Т. |
дэструкты́ўным |
дэструкты́ўнай дэструкты́ўнаю |
дэструкты́ўным |
дэструкты́ўнымі |
М. |
дэструкты́ўным |
дэструкты́ўнай |
дэструкты́ўным |
дэструкты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
дэструкцы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэструкцы́йнасць |
Р. |
дэструкцы́йнасці |
Д. |
дэструкцы́йнасці |
В. |
дэструкцы́йнасць |
Т. |
дэструкцы́йнасцю |
М. |
дэструкцы́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэструкцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэструкцы́йны |
дэструкцы́йная |
дэструкцы́йнае |
дэструкцы́йныя |
Р. |
дэструкцы́йнага |
дэструкцы́йнай дэструкцы́йнае |
дэструкцы́йнага |
дэструкцы́йных |
Д. |
дэструкцы́йнаму |
дэструкцы́йнай |
дэструкцы́йнаму |
дэструкцы́йным |
В. |
дэструкцы́йны (неадуш.) дэструкцы́йнага (адуш.) |
дэструкцы́йную |
дэструкцы́йнае |
дэструкцы́йныя (неадуш.) дэструкцы́йных (адуш.) |
Т. |
дэструкцы́йным |
дэструкцы́йнай дэструкцы́йнаю |
дэструкцы́йным |
дэструкцы́йнымі |
М. |
дэструкцы́йным |
дэструкцы́йнай |
дэструкцы́йным |
дэструкцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
дэстру́кцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэстру́кцыя |
Р. |
дэстру́кцыі |
Д. |
дэстру́кцыі |
В. |
дэстру́кцыю |
Т. |
дэстру́кцыяй дэстру́кцыяю |
М. |
дэстру́кцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэсубліма́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэсубліма́цыя |
Р. |
дэсубліма́цыі |
Д. |
дэсубліма́цыі |
В. |
дэсубліма́цыю |
Т. |
дэсубліма́цыяй дэсубліма́цыяю |
М. |
дэсубліма́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсульфанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэсульфанава́ны |
дэсульфанава́ная |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя |
Р. |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́най дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́ных |
Д. |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́ным |
В. |
дэсульфанава́ны (неадуш.) дэсульфанава́нага (адуш.) |
дэсульфанава́ную |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя (неадуш.) дэсульфанава́ных (адуш.) |
Т. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най дэсульфанава́наю |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́нымі |
М. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэсульфанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэсульфанава́ны |
дэсульфанава́ная |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя |
Р. |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́най дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́нага |
дэсульфанава́ных |
Д. |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́наму |
дэсульфанава́ным |
В. |
дэсульфанава́ны (неадуш.) дэсульфанава́нага (адуш.) |
дэсульфанава́ную |
дэсульфанава́нае |
дэсульфанава́ныя (неадуш.) дэсульфанава́ных (адуш.) |
Т. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най дэсульфанава́наю |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́нымі |
М. |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́най |
дэсульфанава́ным |
дэсульфанава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.