дыяне́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дыяне́тыка | |
дыяне́тыкі | |
дыяне́тыцы | |
дыяне́тыку | |
дыяне́тыкай дыяне́тыкаю |
|
дыяне́тыцы |
Крыніцы:
дыяне́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дыяне́тыка | |
дыяне́тыкі | |
дыяне́тыцы | |
дыяне́тыку | |
дыяне́тыкай дыяне́тыкаю |
|
дыяне́тыцы |
Крыніцы:
дыянеты́чны
прыметнік, адносны
дыянеты́чны | дыянеты́чная | дыянеты́чнае | дыянеты́чныя | |
дыянеты́чнага | дыянеты́чнай дыянеты́чнае |
дыянеты́чнага | дыянеты́чных | |
дыянеты́чнаму | дыянеты́чнай | дыянеты́чнаму | дыянеты́чным | |
дыянеты́чны ( дыянеты́чнага ( |
дыянеты́чную | дыянеты́чнае | дыянеты́чныя ( дыянеты́чных ( |
|
дыянеты́чным | дыянеты́чнай дыянеты́чнаю |
дыянеты́чным | дыянеты́чнымі | |
дыянеты́чным | дыянеты́чнай | дыянеты́чным | дыянеты́чных |
Крыніцы:
дыяне́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
дыяне́я | дыяне́і | |
дыяне́і | дыяне́й | |
дыяне́і | дыяне́ям | |
дыяне́ю | дыяне́і | |
дыяне́яй дыяне́яю |
дыяне́ямі | |
дыяне́і | дыяне́ях |
Крыніцы:
дыяні́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дыяні́н | |
дыяні́ну | |
дыяні́ну | |
дыяні́н | |
дыяні́нам | |
дыяні́не |
Крыніцы:
Дыяні́с
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Дыяні́с | |
Дыяні́са | |
Дыяні́су | |
Дыяні́са | |
Дыяні́сам | |
Дыяні́се |
Крыніцы:
дыянісі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дыянісі́зм | |
дыянісі́зму | |
дыянісі́зму | |
дыянісі́зм | |
дыянісі́змам | |
дыянісі́зме |
Крыніцы:
дыянісі́йскі
прыметнік, адносны
дыянісі́йскі | дыянісі́йская | дыянісі́йскае | дыянісі́йскія | |
дыянісі́йскага | дыянісі́йскай дыянісі́йскае |
дыянісі́йскага | дыянісі́йскіх | |
дыянісі́йскаму | дыянісі́йскай | дыянісі́йскаму | дыянісі́йскім | |
дыянісі́йскі ( дыянісі́йскага ( |
дыянісі́йскую | дыянісі́йскае | дыянісі́йскія ( дыянісі́йскіх ( |
|
дыянісі́йскім | дыянісі́йскай дыянісі́йскаю |
дыянісі́йскім | дыянісі́йскімі | |
дыянісі́йскім | дыянісі́йскай | дыянісі́йскім | дыянісі́йскіх |
Крыніцы:
дыянісі́йства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
дыянісі́йства | |
дыянісі́йства | |
дыянісі́йству | |
дыянісі́йства | |
дыянісі́йствам | |
дыянісі́йстве |
Крыніцы:
дыянісі́чны
прыметнік, адносны
дыянісі́чны | дыянісі́чная | дыянісі́чнае | дыянісі́чныя | |
дыянісі́чнага | дыянісі́чнай дыянісі́чнае |
дыянісі́чнага | дыянісі́чных | |
дыянісі́чнаму | дыянісі́чнай | дыянісі́чнаму | дыянісі́чным | |
дыянісі́чны ( дыянісі́чнага ( |
дыянісі́чную | дыянісі́чнае | дыянісі́чныя ( дыянісі́чных ( |
|
дыянісі́чным | дыянісі́чнай дыянісі́чнаю |
дыянісі́чным | дыянісі́чнымі | |
дыянісі́чным | дыянісі́чнай | дыянісі́чным | дыянісі́чных |
Крыніцы:
дыяпазіты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дыяпазіты́ў | дыяпазіты́вы | |
дыяпазіты́ва | дыяпазіты́ваў | |
дыяпазіты́ву | дыяпазіты́вам | |
дыяпазіты́ў | дыяпазіты́вы | |
дыяпазіты́вам | дыяпазіты́вамі | |
дыяпазіты́ве | дыяпазіты́вах |
Крыніцы: