дыяпазіты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
дыяпазіты́ў | дыяпазіты́вы | |
дыяпазіты́ва | дыяпазіты́ваў | |
дыяпазіты́ву | дыяпазіты́вам | |
дыяпазіты́ў | дыяпазіты́вы | |
дыяпазіты́вам | дыяпазіты́вамі | |
дыяпазіты́ве | дыяпазіты́вах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)