Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

вярхо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярхо́вы вярхо́вая вярхо́вае вярхо́выя
Р. вярхо́вага вярхо́вай
вярхо́вае		 вярхо́вага вярхо́вых
Д. вярхо́ваму вярхо́вай вярхо́ваму вярхо́вым
В. вярхо́вы (неадуш.)
вярхо́вага (адуш.)		 вярхо́вую вярхо́вае вярхо́выя (неадуш.)
вярхо́вых (адуш.)
Т. вярхо́вым вярхо́вай
вярхо́ваю		 вярхо́вым вярхо́вымі
М. вярхо́вым вярхо́вай вярхо́вым вярхо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярхо́м

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
вярхо́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярхо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярхо́ўе вярхо́ўі
Р. вярхо́ўя вярхо́ўяў
Д. вярхо́ўю вярхо́ўям
В. вярхо́ўе вярхо́ўі
Т. вярхо́ўем вярхо́ўямі
М. вярхо́ўі вярхо́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вярхо́ўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярхо́ўе
Р. Вярхо́ўя
Д. Вярхо́ўю
В. Вярхо́ўе
Т. Вярхо́ўем
М. Вярхо́ўі

вярхо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярхо́ўка вярхо́ўкі
Р. вярхо́ўкі вярхо́вак
Д. вярхо́ўцы вярхо́ўкам
В. вярхо́ўку вярхо́ўкі
Т. вярхо́ўкай
вярхо́ўкаю		 вярхо́ўкамі
М. вярхо́ўцы вярхо́ўках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Вярхо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вярхо́ўка
Р. Вярхо́ўкі
Д. Вярхо́ўцы
В. Вярхо́ўку
Т. Вярхо́ўкай
Вярхо́ўкаю
М. Вярхо́ўцы

вярхо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярхо́ўнік вярхо́ўнікі
Р. вярхо́ўніка вярхо́ўнікаў
Д. вярхо́ўніку вярхо́ўнікам
В. вярхо́ўніка вярхо́ўнікаў
Т. вярхо́ўнікам вярхо́ўнікамі
М. вярхо́ўніку вярхо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

вярхо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярхо́ўны вярхо́ўная вярхо́ўнае вярхо́ўныя
Р. вярхо́ўнага вярхо́ўнай
вярхо́ўнае		 вярхо́ўнага вярхо́ўных
Д. вярхо́ўнаму вярхо́ўнай вярхо́ўнаму вярхо́ўным
В. вярхо́ўны (неадуш.)
вярхо́ўнага (адуш.)		 вярхо́ўную вярхо́ўнае вярхо́ўныя (неадуш.)
вярхо́ўных (адуш.)
Т. вярхо́ўным вярхо́ўнай
вярхо́ўнаю		 вярхо́ўным вярхо́ўнымі
М. вярхо́ўным вярхо́ўнай вярхо́ўным вярхо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярхо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярхо́ўскі вярхо́ўская вярхо́ўскае вярхо́ўскія
Р. вярхо́ўскага вярхо́ўскай
вярхо́ўскае		 вярхо́ўскага вярхо́ўскіх
Д. вярхо́ўскаму вярхо́ўскай вярхо́ўскаму вярхо́ўскім
В. вярхо́ўскі (неадуш.)
вярхо́ўскага (адуш.)		 вярхо́ўскую вярхо́ўскае вярхо́ўскія (неадуш.)
вярхо́ўскіх (адуш.)
Т. вярхо́ўскім вярхо́ўскай
вярхо́ўскаю		 вярхо́ўскім вярхо́ўскімі
М. вярхо́ўскім вярхо́ўскай вярхо́ўскім вярхо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вярхо́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярхо́ўцы
Р. Вярхо́ўцаў
Д. Вярхо́ўцам
В. Вярхо́ўцы
Т. Вярхо́ўцамі
М. Вярхо́ўцах