Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

Вяпра́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вяпра́ты
Р. Вяпра́т
Вяпра́таў
Д. Вяпра́там
В. Вяпра́ты
Т. Вяпра́тамі
М. Вяпра́тах

вяпро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяпро́вы вяпро́вая вяпро́вае вяпро́выя
Р. вяпро́вага вяпро́вай
вяпро́вае		 вяпро́вага вяпро́вых
Д. вяпро́ваму вяпро́вай вяпро́ваму вяпро́вым
В. вяпро́вы (неадуш.)
вяпро́вага (адуш.)		 вяпро́вую вяпро́вае вяпро́выя (неадуш.)
вяпро́вых (адуш.)
Т. вяпро́вым вяпро́вай
вяпро́ваю		 вяпро́вым вяпро́вымі
М. вяпро́вым вяпро́вай вяпро́вым вяпро́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вяпру́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяпру́к вепрукі́
Р. вепрука́ вепруко́ў
Д. вепруку́ вепрука́м
В. вепрука́ вепруко́ў
Т. вепруко́м вепрука́мі
М. вепруку́ вепрука́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.