Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

вядзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вядзе́нне
Р. вядзе́ння
Д. вядзе́нню
В. вядзе́нне
Т. вядзе́ннем
М. вядзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вя́дзерава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вя́дзерава
Р. Вя́дзерава
Д. Вя́дзераву
В. Вя́дзерава
Т. Вя́дзеравам
М. Вя́дзераве

вядзе́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вядзе́рнік вядзе́рнікі
Р. вядзе́рніка вядзе́рнікаў
Д. вядзе́рніку вядзе́рнікам
В. вядзе́рнік вядзе́рнікі
Т. вядзе́рнікам вядзе́рнікамі
М. вядзе́рніку вядзе́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Вядзе́рнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вядзе́рнікі
Р. Вядзе́рнікаў
Д. Вядзе́рнікам
В. Вядзе́рнікі
Т. Вядзе́рнікамі
М. Вядзе́рніках

вядзе́рца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вядзе́рца вядзе́рцы
Р. вядзе́рца вядзе́рцаў
Д. вядзе́рцу вядзе́рцам
В. вядзе́рца вядзе́рцы
Т. вядзе́рцам вядзе́рцамі
М. вядзе́рцы вядзе́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вядзё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вядзё́ны вядзё́ная вядзё́нае вядзё́ныя
Р. вядзё́нага вядзё́най
вядзё́нае		 вядзё́нага вядзё́ных
Д. вядзё́наму вядзё́най вядзё́наму вядзё́ным
В. вядзё́ны (неадуш.)
вядзё́нага (адуш.)		 вядзё́ную вядзё́нае вядзё́ныя (неадуш.)
вядзё́ных (адуш.)
Т. вядзё́ным вядзё́най
вядзё́наю		 вядзё́ным вядзё́нымі
М. вядзё́ным вядзё́най вядзё́ным вядзё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вядзё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вядзё́ны вядзё́ная вядзё́нае вядзё́ныя
Р. вядзё́нага вядзё́най
вядзё́нае		 вядзё́нага вядзё́ных
Д. вядзё́наму вядзё́най вядзё́наму вядзё́ным
В. вядзё́ны (неадуш.)
вядзё́нага (адуш.)		 вядзё́ную вядзё́нае вядзё́ныя (неадуш.)
вядзё́ных (адуш.)
Т. вядзё́ным вядзё́най
вядзё́наю		 вядзё́ным вядзё́нымі
М. вядзё́ным вядзё́най вядзё́ным вядзё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

вядзё́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вядзё́рны вядзё́рная вядзё́рнае вядзё́рныя
Р. вядзё́рнага вядзё́рнай
вядзё́рнае		 вядзё́рнага вядзё́рных
Д. вядзё́рнаму вядзё́рнай вядзё́рнаму вядзё́рным
В. вядзё́рны (неадуш.)
вядзё́рнага (адуш.)		 вядзё́рную вядзё́рнае вядзё́рныя (неадуш.)
вядзё́рных (адуш.)
Т. вядзё́рным вядзё́рнай
вядзё́рнаю		 вядзё́рным вядзё́рнымі
М. вядзё́рным вядзё́рнай вядзё́рным вядзё́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вядзьма́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вядзьма́к ведзьмакі́
Р. ведзьмака́ ведзьмако́ў
Д. ведзьмаку́ ведзьмака́м
В. ведзьмака́ ведзьмако́ў
Т. ведзьмако́м ведзьмака́мі
М. ведзьмаку́ ведзьмака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вядзьма́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вядзьма́р ведзьмары́
Р. ведзьмара́ ведзьмаро́ў
Д. ведзьмару́ ведзьмара́м
В. ведзьмара́ ведзьмаро́ў
Т. ведзьмаро́м ведзьмара́мі
М. ведзьмару́ ведзьмара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.