вядзе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вядзе́нне | |
| вядзе́ння | |
| вядзе́нню | |
| вядзе́нне | |
| вядзе́ннем | |
| вядзе́нні |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніВя́дзерава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Вя́дзерава | |
| Вя́дзерава | |
| Вя́дзераву | |
| Вя́дзерава | |
| Вя́дзеравам | |
| Вя́дзераве |
вядзе́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вядзе́рнік | вядзе́рнікі | |
| вядзе́рніка | вядзе́рнікаў | |
| вядзе́рніку | вядзе́рнікам | |
| вядзе́рнік | вядзе́рнікі | |
| вядзе́рнікам | вядзе́рнікамі | |
| вядзе́рніку | вядзе́рніках |
Крыніцы:
Вядзе́рнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Вядзе́рнікі | |
| Вядзе́рнікаў | |
| Вядзе́рнікам | |
| Вядзе́рнікі | |
| Вядзе́рнікамі | |
| Вядзе́рніках |
вядзе́рца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вядзе́рца | вядзе́рцы | |
| вядзе́рца | вядзе́рцаў | |
| вядзе́рцу | вядзе́рцам | |
| вядзе́рца | вядзе́рцы | |
| вядзе́рцам | вядзе́рцамі | |
| вядзе́рцы | вядзе́рцах |
Крыніцы:
вядзё́ны
прыметнік, адносны
| вядзё́ны | вядзё́ная | вядзё́нае | вядзё́ныя | |
| вядзё́нага | вядзё́най вядзё́нае |
вядзё́нага | вядзё́ных | |
| вядзё́наму | вядзё́най | вядзё́наму | вядзё́ным | |
| вядзё́ны ( вядзё́нага ( |
вядзё́ную | вядзё́нае | вядзё́ныя ( вядзё́ных ( |
|
| вядзё́ным | вядзё́най вядзё́наю |
вядзё́ным | вядзё́нымі | |
| вядзё́ным | вядзё́най | вядзё́ным | вядзё́ных | |
Крыніцы:
вядзё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| вядзё́ны | вядзё́ная | вядзё́нае | вядзё́ныя | |
| вядзё́нага | вядзё́най вядзё́нае |
вядзё́нага | вядзё́ных | |
| вядзё́наму | вядзё́най | вядзё́наму | вядзё́ным | |
| вядзё́ны ( вядзё́нага ( |
вядзё́ную | вядзё́нае | вядзё́ныя ( вядзё́ных ( |
|
| вядзё́ным | вядзё́най вядзё́наю |
вядзё́ным | вядзё́нымі | |
| вядзё́ным | вядзё́най | вядзё́ным | вядзё́ных | |
Крыніцы:
вядзё́рны
прыметнік, адносны
| вядзё́рны | вядзё́рная | вядзё́рнае | вядзё́рныя | |
| вядзё́рнага | вядзё́рнай вядзё́рнае |
вядзё́рнага | вядзё́рных | |
| вядзё́рнаму | вядзё́рнай | вядзё́рнаму | вядзё́рным | |
| вядзё́рны ( вядзё́рнага ( |
вядзё́рную | вядзё́рнае | вядзё́рныя ( вядзё́рных ( |
|
| вядзё́рным | вядзё́рнай вядзё́рнаю |
вядзё́рным | вядзё́рнымі | |
| вядзё́рным | вядзё́рнай | вядзё́рным | вядзё́рных | |
Крыніцы:
вядзьма́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вядзьма́к | ведзьмакі́ | |
| ведзьмака́ | ведзьмако́ў | |
| ведзьмаку́ | ведзьмака́м | |
| ведзьмака́ | ведзьмако́ў | |
| ведзьмако́м | ведзьмака́мі | |
| ведзьмаку́ | ведзьмака́х |
Крыніцы:
вядзьма́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вядзьма́р | ведзьмары́ | |
| ведзьмара́ | ведзьмаро́ў | |
| ведзьмару́ | ведзьмара́м | |
| ведзьмара́ | ведзьмаро́ў | |
| ведзьмаро́м | ведзьмара́мі | |
| ведзьмару́ | ведзьмара́х |
Крыніцы: