Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
джзйклнпрстхцчш

Вя́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вя́та
Р. Вя́ты
Д. Вя́це
В. Вя́ту
Т. Вя́тай
Вя́таю
М. Вя́це

Вя́тны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Вя́тны
Р. Вя́тнага
Д. Вя́тнаму
В. Вя́тны
Т. Вя́тным
М. Вя́тным

вято́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вято́х ветахі́
Р. ветаха́ ветахо́ў
Д. ветаху́ ветаха́м
В. вято́х ветахі́
Т. ветахо́м ветаха́мі
М. ветаху́ ветаха́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вятра́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вятра́к ветракі́
Р. ветрака́ ветрако́ў
Д. ветраку́ ветрака́м
В. вятра́к ветракі́
Т. ветрако́м ветрака́мі
М. ветраку́ ветрака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вятра́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вятра́нка вятра́нкі
Р. вятра́нкі вятра́нак
Д. вятра́нцы вятра́нкам
В. вятра́нку вятра́нкі
Т. вятра́нкай
вятра́нкаю		 вятра́нкамі
М. вятра́нцы вятра́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вятра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вятра́ны вятра́ная вятра́нае вятра́ныя
Р. вятра́нага вятра́най
вятра́нае		 вятра́нага вятра́ных
Д. вятра́наму вятра́най вятра́наму вятра́ным
В. вятра́ны (неадуш.)
вятра́нага (адуш.)		 вятра́ную вятра́нае вятра́ныя (неадуш.)
вятра́ных (адуш.)
Т. вятра́ным вятра́най
вятра́наю		 вятра́ным вятра́нымі
М. вятра́ным вятра́най вятра́ным вятра́ных

Крыніцы: piskunou2012.

вятро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вятро́вы вятро́вая вятро́вае вятро́выя
Р. вятро́вага вятро́вай
вятро́вае		 вятро́вага вятро́вых
Д. вятро́ваму вятро́вай вятро́ваму вятро́вым
В. вятро́вы (неадуш.)
вятро́вага (адуш.)		 вятро́вую вятро́вае вятро́выя (неадуш.)
вятро́вых (адуш.)
Т. вятро́вым вятро́вай
вятро́ваю		 вятро́вым вятро́вымі
М. вятро́вым вятро́вай вятро́вым вятро́вых

Крыніцы: piskunou2012.

вятро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вятро́ўка вятро́ўкі
Р. вятро́ўкі вятро́вак
Д. вятро́ўцы вятро́ўкам
В. вятро́ўку вятро́ўкі
Т. вятро́ўкай
вятро́ўкаю		 вятро́ўкамі
М. вятро́ўцы вятро́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

вятро́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вятро́ўнік
Р. вятро́ўніку
Д. вятро́ўніку
В. вятро́ўнік
Т. вятро́ўнікам
М. вятро́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вятро́ўнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вятро́ўнікавы вятро́ўнікавая вятро́ўнікавае вятро́ўнікавыя
Р. вятро́ўнікавага вятро́ўнікавай
вятро́ўнікавае		 вятро́ўнікавага вятро́ўнікавых
Д. вятро́ўнікаваму вятро́ўнікавай вятро́ўнікаваму вятро́ўнікавым
В. вятро́ўнікавы (неадуш.)
вятро́ўнікавага (адуш.)		 вятро́ўнікавую вятро́ўнікавае вятро́ўнікавыя (неадуш.)
вятро́ўнікавых (адуш.)
Т. вятро́ўнікавым вятро́ўнікавай
вятро́ўнікаваю		 вятро́ўнікавым вятро́ўнікавымі
М. вятро́ўнікавым вятро́ўнікавай вятро́ўнікавым вятро́ўнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.