вято́х

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вято́х ветахі́
Р. ветаха́ ветахо́ў
Д. ветаху́ ветаха́м
В. вято́х ветахі́
Т. ветахо́м ветаха́мі
М. ветаху́ ветаха́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)