вятра́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вятра́к ветракі́
Р. ветрака́ ветрако́ў
Д. ветраку́ ветрака́м
В. вятра́к ветракі́
Т. ветрако́м ветрака́мі
М. ветраку́ ветрака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)