вятро́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вятро́ўнік
Р. вятро́ўніку
Д. вятро́ўніку
В. вятро́ўнік
Т. вятро́ўнікам
М. вятро́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)