вядзе́рца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вядзе́рца вядзе́рцы
Р. вядзе́рца вядзе́рцаў
Д. вядзе́рцу вядзе́рцам
В. вядзе́рца вядзе́рцы
Т. вядзе́рцам вядзе́рцамі
М. вядзе́рцы вядзе́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)