вядзе́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вядзе́рнік | вядзе́рнікі | |
| вядзе́рніка | вядзе́рнікаў | |
| вядзе́рніку | вядзе́рнікам | |
| вядзе́рнік | вядзе́рнікі | |
| вядзе́рнікам | вядзе́рнікамі | |
| вядзе́рніку | вядзе́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)