Вярхо́ўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярхо́ўе
Р. Вярхо́ўя
Д. Вярхо́ўю
В. Вярхо́ўе
Т. Вярхо́ўем
М. Вярхо́ўі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)