вярхо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярхо́ўнік вярхо́ўнікі
Р. вярхо́ўніка вярхо́ўнікаў
Д. вярхо́ўніку вярхо́ўнікам
В. вярхо́ўніка вярхо́ўнікаў
Т. вярхо́ўнікам вярхо́ўнікамі
М. вярхо́ўніку вярхо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)