Вярхо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вярхо́ўка
Р. Вярхо́ўкі
Д. Вярхо́ўцы
В. Вярхо́ўку
Т. Вярхо́ўкай
Вярхо́ўкаю
М. Вярхо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)