вярхо́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вярхо́ўе вярхо́ўі
Р. вярхо́ўя вярхо́ўяў
Д. вярхо́ўю вярхо́ўям
В. вярхо́ўе вярхо́ўі
Т. вярхо́ўем вярхо́ўямі
М. вярхо́ўі вярхо́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)