Вэ́са ’штосьці, што вісіць’ (КЭС). Дыялектная форма да слав. *visa (: visěti). Параўн. рус. ви́са, укр. ви́са ’тс’.
Вэ́соч ’вышыня’ (Клім.). Дыялектная форма (замест высоч) да слав. vysočь (: vysokъ ’высокі’). Але хутчэй вэсоч (*высоч) — гэта скарачэнне слова тыпу ўкр. височінь ’вышыня’, таму што вэсоч, здаецца, больш нідзе не сустракаецца.