Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Круха́1 ’крушына’ (Жыв. сл.). Гл. крушына.

Круха́2 ’хлебны квас’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. крухі2 (гл.). Параўн. серб.-харв. кру̏х ’хлеб’, славен. krùh ’тс’, чэш. krušec ’каравай хлеба’. Аб магчымасці рэканструкцыі для праславянскай мовы першаснага значэння kruxъ ’хлеб’ гл. Мартынаў, Лекс. взаим., 87–88.

Кру́хаць ’рохкаць’ (Нар. сл., Сл. паўн.-зах.). Гукапераймальнае.

Кру́хі1 ’мясны суп з рошчынай’ (Шатал.). Гл. крухі2.

Кру́хі2 ’кісла-салодкі напітак’ (Шатал.). Гл. круха2.

Крухма́л ’белы парашок, які атрымліваецца з некаторых раслін’ (ТСБМ, Касп., Шат.). Запазычанне праз польск. krochmal з ням. Kraftmehl (Слаўскі, 3, 144). Бел. крухмал пад уплывам крух (гл.).

Крухтаві́нне ’жабурынне’ (Бяльк.). Да кракавіна (гл.).

Круце́ль ’хітрун, махляр’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Яруш., Касп.), ’непаседа’ (Нар. словатв.). Да круціць2 (гл.).

Круцёлка1 ’крутарэлі’ (Нар. словатв., Некр., ТС). Да круціць1 (гл.).

Круцёлка2 ’легкадумная жанчына’ (Жд. 2, Бяльк., Ян.). Да круціцца, круціць2 (гл.).

Круцёлка3 ’народны танец’ (Федар. VII, Мат. Гом.). Да круціць1 (гл.).

Круці́лка калаўрот на лёдзе’ (З нар. сл.). Гл. круцёлках і крутарэлі.

Круці́ста ’зігзагамі’ (ЭШ). Да круціцьх (гл.).

Круці́цца ’распуснічаць (пра жанчыну)’ (Нар. сл.). Да круціць2 (гл.).