Круцёлка1 ’крутарэлі’ (Нар. словатв., Некр., ТС). Да круціць1 (гл.).

Круцёлка2 ’легкадумная жанчына’ (Жд. 2, Бяльк., Ян.). Да круціцца, круціць2 (гл.).

Круцёлка3 ’народны танец’ (Федар. VII, Мат. Гом.). Да круціць1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)