Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Пігу́ля ’спадніца’ (Бес.). З польск. pigułka ’тс’.

Пігу́тка ’кнігаўка’ (шальч., Сл. ПЗБ; лаг., ЛА, 1). Гукапераймальнае. Утворана, як піву́тка (гл.), з балт. суфіксам ‑uh.