Лу́кшты ’высеўкі’ (воран., Сл. ПЗБ). Літуанізм, параўн. літ. lukštaĩ ’тс’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 2, 682).
Лукшчы́ць ’лушчыць (боб, гарох)’ (астр., Сл. ПЗБ). Літуанізм. Параўн. літ. lùkštyti ’тс’. Гл. таксама звонкі варыянт лужджы́ць.