Verbum

анлайнавы слоўнік

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г ґ д е ё ж з і к л м н о п р с т -

а в г е ё з і л м н о п р с у ш ы э я

а е і о у ы э ю я

◎ Кныч ’пірог’ (Шн.). Гл. кныйіз.

◎ Кны́чыць ’поўзаць, кусаць’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кніцець.

◎ Кныш ₁ ’нізкарослы чалавек’ (Нар. сл.). Гл. кныш?,.

◎ Кныш ₂ ’шышка, сухі выраст на краях булкі хлеба’ (Нар. словатв.). Гл. кнышз‑

◎ Кныш ₃ ’пірог, які ядуць на дзяды’ (Кольб.). Укр. книш ’тс’. Этымалогія Фасмера (Этюды, 90), з грэч. κνίσα ’пах лечанага мяса і тлушчу’. Больш верагоднай здаецца версія Бернекера (1, 531), паводле якой кпіш, книш < ням. Knitschet ’галушка з мукі’.