Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в к л м н о п р т у х ч ы э

б г к л м н р с ф ш

шум^I м Lärm m -(e)s; Geräusch n -(e)s, -e;

шум у вуша́х Óhrensausen n -s;

шум ве́тру [хва́ль] Bráusen [Ráuschen] des Wíndes [der Wéllen];

шум лі́сця Ráuschen der Blätter;

◊ мно́га шуму з нічо́га viel Lärm um nichts;

наво́шта ўздыма́ць такі́ шум? wozú so viel Lärm?;

нарабі́ць шмат шуму viel Staub áufwirbeln; Áufsehen errégen

шум^II м, шумаві́нне н Schaum m -(e)s, Schäume;

зняць шум з чаго-н den Schaum ábnehmen* [ábschöpfen]

шуме́ць

1. lärmen vi, Lärm máchen; ein Geräusch verúrsachen (слабы); ráuschen vi (пра лісце); póltern vi (грукаць);

шуме́ць з прычы́ны чаго-н viel Áufregung [Lärm] máchen um etw. (A);

2. разм (сварыцца) lärmen vi, tóben vi, ein Spektákel máchen

Шумі́ліна н Šumílina i Schumílina n -s

шумі́ха ж разм Rúmmel m -s, Sensatión f -, -en, Áufsehen n -s;

газе́тная шумі́ха Présselärm m -(e)s;

падня́ць шумі́ху Lärm máchen, (großes) Tamtám máchen;

без уся́кай шумі́хі óhne álles Áufheben

шумлі́васць ж lärmendes [láutes] Wésen [Gebáren]

шумлі́вы^I lärmend; pólternd (з грукатам); laut

шумлі́вы^II schäumend (віно); Schaum-

шу́мны lärmend, geräuschvoll; laut; lärmerfüllt;

шу́мныы по́спех Bómbenerfolg m -(e)s, -e;

шу́мныая ву́ліца verkéhrsreiche Stráße, Stráße mit régem [lébhaftem] Verkéhr [hóhem Verkéhrsaufkommen]

шумо́к:

пад шумо́к разм im Gehéimen, im Stíllen; únbemerkt