калю́га
Verbum
анлайнавы слоўніккалю́жына
калю́чка
калю́чы
1. stáchelig; dórnig (пра расліны);
калю́чы дрот Stácheldraht
2.
каля́
1. nében, an (
ён стаі́ць каля́ акна́ er steht am Fénster;
2. (прыблізна) étwa, úngefähr, gegen; an (
да вёскі каля́ двух кіламе́траў bis zum Dorf sind es úngefähr zwei Kilométer
калядава́ць Wéihnachtslieder síngen*
каля́дны Wéihnachts-
Каля́ды
1. Wéihnacht
2. (абрад) Wéihnachtsliedersingen
каляжа́нка
каляі́на
1. (ад колаў, палазоў) Fáhrspur
2.
шырыня́ каляі́ны Spúrweite
ву́зкая каляі́на Schmálspur
шыро́кая каляі́н Bréitspur
◊ увайсці́ ў каляі́ну (wíeder) ins Gleis kommen*, den gewöhnlichen Gang géhen*;
вы́біцца з каляі́ны aus dem Konzépt [Takt] geráten*;
вы́біць з каляі́ны aus dem Konzépt [aus dem Takt, aus der Fássung] bríngen*