кало́с
◊ кало́с на глі́няных нага́х ein Kolóss auf tönernen Füßen
кало́с
◊ кало́с на глі́няных нага́х ein Kolóss auf tönernen Füßen
кало́ссе
кало́ццаI
кало́ццаII stéchen*
іго́лка ко́лецца die Nádel sticht;
во́жык ко́лецца der Ígel stáchelt
кало́цьI
кало́цьII
1. (іголкай) stéchen*
2.
у мяне́ ко́ле ў баку́ ich habe Séitenstechen;
3. (жывёлу) ábstechen*
4. (з’едліва папракаць каго
◊ кало́ць во́чы каму
пра́ўда во́чы ко́ле die Wáhrheit hört man úngern; die Wáhrheit ist únbequem [únangenehm]
кало́чак
прывяза́ць за кало́чак ánpflocken
кало́ша
Калу́га
калумба́рый