лука́
1. (ракі) Bíegung
2. (сядла) Sáttelbogen
лука́
1. (ракі) Bíegung
2. (сядла) Sáttelbogen
лу́каткі:
хадзі́ць у лу́каткі im Zíckzack géhen*
Луко́мскае во́зера
лунаці́зм
луна́цік
лунаці́чны móndsüchtig (
луна́ць
1. (плаўна лятаць) schwében
2. (пра ўсмешку, думкі) schwében
у яго́ на губа́х луна́ла ўсме́шка er hatte ein Lächeln auf den Líppen;
3. (пра песні, музыку) sich áusbreiten;
4. (панаваць, адчувацца) zu fühlen [zu mérken, zu spüren] sein; sich fühlbar máchen;
◊ луна́ць у абло́ках in höheren Regiónen [Sphären] schwében
Луніне́ц і Лу́нінец
лунь
сі́вы́ як лунь sílberweiß, schlóhweiß
лу́па