Verbum

хвалі́ць lóben vt (за што-н für A, wégen G), préisen* vt, rühmen vt

хвальба́ ж разм

1. (празмернае расхвальванне) Prahleréi f -, Gróßtun n -s, Ángabe f -, Wíchtigtuerei f -;

2. (адабрэнне) Lob n -(e)s; Belóbigung f - (усхваленне)

хвалько́ м Ángeber m -s, -; Práhlhans m -es, -hänse, Áufschneider m -s, -, Wíchtigtuer m -s, Renommíst m -en, -en

хвалю́ючы кніжн áufregend;

гэ́та быў хвалю́ючы мо́мант das war ein áufregender Áugenblick [Momént];

тады́ гэ́та былі́ хвалю́ючыя дні es wáren dámals erhébende Táge

хва́ля ж

1. Wélle f -, -n; Wóge f -, -n (вадзяны вал), тс перан;

грэ́бень хва́лі Wéllenberg m -(e)s, -e, Wéllenkamm m -(e)s, -kämme;

2. перан (чаго-н) Wélle f -, -n;

хва́ля забасто́вак Stréikwelle f -;

3. фіз, радыё Wélle f -, -n;

гукава́я хва́ля Schállwelle f;

даўжыня́ хва́лі Wéllenlänge f -;

до́ўгія хва́лі Lángwellen pl;

каро́ткія хва́лі Kúrzwellen pl

хвалява́нне н

1. (на паверхні вады) Wállung f -, -en, Wógen n -s, Séegang m -(e)s (на моры);

2. (нервовае ўзбуджэнне) Áufregung f -, -en; Únruhe f -, -n (неспакой); Gärung f -, -en (збянтэжанасць); Áufruhr m -(e)s (вэрхал)

3. мн:

хвалява́нні (пратэст супраць чаго-н) Únruhen pl

хвалява́цца

1. (пра водную паверхню і г. д.) wállen vi, wógen vi;

2. (непакоіцца) sich áufregen;

хвалява́цца з прычыны чаго-н sich über etw. (A) áufregen; sich (wegen G) be¦únruhigen;

3. (пра народныя хваляванні) rebellíeren vi

хвалява́ць (непакоіць) áufregen vt, in Áufregung versétzen;

гэ́та мяне́ не хвалю́е das lässt mich kalt

хваляло́м м, хвалярэ́з м Wéllenbrecher m -s, -

хвараві́тасць ж

1. (слабае здароўе) Kränklichkeit f -, Schwächlichkeit f -;

2. (ненармальнасць) Kránkhaftigkeit f -