Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в г д е ё і л м н о п р с у ш ы ю .

кок^III м біял, мед Kókke f -, -n, Kókkus m -, Kókken

ко́кан м Kokon [ko´kõ:] m -s, -s; Púppe f -, -n;

збор ко́канаў Séidenernte f -, -n

ко́ка-ко́ла ж Cóca-Cóla n - і -s

ко́клюш м мед Kéuchhusten m -s

ко́клюшны мед Kéuchhusten-

ко́кнуць разм

1. (разбіць) zerschlágen* vt;

2. (забіць, знішчыць) ermórden vt; úmbringen* vt

кокс тэх Koks m -es, -e

кол^I м Pfahl m -s, Pfähle;

◊ пасадзі́ць на кол pfählen vt;

яму́ хоць кол на галаве́ чашы́ nichts macht Éindruck auf ihn, er bleibt hártnäckig;

кало́м стая́ць у го́рле im Hals stécken bléiben*;

ні кала́, ні двара́ разм wéder Haus, noch Hof

кол^II м разм (самая нізкая школьная адзнака) Éins -, -en (адпавядае ў нямецкіх школах: Sechs f -, -en, Séchser m -s, -)

ко́ла н

1. Rad n -es, Räder;

чо́ртава ко́ла Ríesenrad n; тэх махаво́е ко́ла Schwúngrad n;

зубча́тае ко́ла Záhnrad n;

вяду́чае ко́ла Tríebrad n, Ántriebsrad n;

вядо́мае ко́ла ángetriebenes Rad;

руляво́е ко́ла Lénkrad n; Stéuerrad n;

ко́ла храпаво́е [тармазно́е] ко́ла Spérrrad n;

чарвя́чнае ко́ла Schnéckenrad n;

запасно́е ко́ла Ersátzrad n, Resérverad [-və-] n;

◊ павярну́ць ко́ла гісто́рыі наза́д das Rad der Geschíchte zurückdrehen;

ко́ла шча́сця [фарту́ны] Glücksrad n;

2. (круг, тс перан) Kreis m -es, -e;

танцава́льнае ко́ла Tánzkreis m;

ко́ла тэ́маў Thémenkreis m -es, -e, Thémenbereich m, n -(e)s, -e;

3. (акружнасць) матэм Kréisumfang m -(e)s, -fänge