Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ісо́п, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая або кустовая расліна сямейства губакветных, лісце якой змяшчае пахучы алей.

[Грэч. hyssōpos — трава.]

ісо́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ісопу. Ісопавы алей.