Verbum

жы́цейка, ‑а, н.

Нар.-паэт. Памянш.-ласк. да жыта.

жыціе́, ‑я, н.

Кніжн. Жыццеапісанне святога. Жыція святых.

жыці́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жыцій святых. Жыційная літаратура.

жы́цік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства злакавых, якая расце сярод збожжа і лёну.

жы́цца, жывецца; пр. жылося; безас. незак., каму, з прысл.

Разм. Ісці, складвацца (пра ўмовы жыцця). — Няхай Рыгор скажа, як нам далей жыцца будзе. Галавач. Цяпер Федзя не сумняваўся, што Галі жывецца вельмі цяжка. Ваданосаў.

жыцце... (а таксама жыцця...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову жыццё, напрыклад: жыццеадчуванне, жыццеразуменне, жыццесцвярджальны.

жыццеадчува́нне, ‑я, н.

Успрыманне жыцця, навакольнай рэчаіснасці. Радаснае жыццеадчуванне.

жыццеапіса́нне, ‑я, н.

Апісанне чыйго‑н. жыцця; біяграфія.

жыццезабеспячэ́нне, ‑я, н.

Забеспячэнне ўмоў захавання жыцця.

жыццеразуме́нне, ‑я, н.

Сукупнасць поглядаў аб навакольнай рэчаіснасці; светапогляд.