авіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
авіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
авіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
авіе́тка, ‑і,
Устарэлая назва лёгкага (звычайна аднамеснага) самалёта з рухавіком малой сілы.
[Фр. aviette.]
аві́за 1,
[Іт. avviso.]
аві́за 2,
Невялікі быстраходны карабель для разведвальнай і пасыльнай службы.
[Іт. avviso.]
авітаміно́з, ‑у,
Хвароба, якая развіваецца пры адсутнасці або недахопе вітамінаў у ежы.
аві́цца, аўюся, аўешся, аўецца; аўяцеся;
Тое, што і абвіцца.
аві́ць, аўю, аўеш, аўе, аўём, аўяце;
Тое, што і абвіць.
авія...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае: 1) слову «авіяцыйны», напрыклад:
авіяапы́рскванне, ‑я,
Апырскванне палёў хімічнымі рэчывамі пры дапамозе авіяцыі.
авіяба́за, ‑ы,
Аэрадром з рамонтнымі майстэрнямі, складамі і абслуговымі падраздзяленнямі для забеспячэння дзеянняў авіяцыі.