Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

электрамато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраматора. Электраматорная ўстаноўка.

электрамашы́на, ‑ы, ж.

Машына, якая выпрацоўвае электраэнергію ці ператварае яе ў механічную.

электрамашынабудава́нне, ‑я, н.

Галіна электратэхнічнай прамысловасці, звязаная з вырабам электрычных машын. Развіццё электрамашынабудавання.

электрамашынабудаўні́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электрамашынабудавання.

электраметалургі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраметалургіі. Электраметалургічныя печы.

электраметалу́ргія, ‑і, ж.

Галіна металургіі, якая займаецца здабываннем металаў і розных сплаваў пры дапамозе электраэнергіі.

электраметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электраметрыі; які праводзіцца на аснове электраметрыі. Электраметрычны аналіз.

электраме́трыя, ‑і, ж.

Прыёмы і метады электрычных вымярэнняў.

[Ад слова электра... і грэч. metreō — вымяраю.]

электрамеха́нік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне электрамеханікі.

электрамеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Галіна электратэхнікі, якая займаецца пабудовай і эксплуатацыяй электрарухавікоў, электрамашын, механізмаў, што працуюць на электраэнергіі.