бо́ра, ‑ы,
Халодны моцны, парывісты вецер, які дзьме з гор на марскім узбярэжжы.
[Ад грэч. boreas — паўночны вецер.]
бо́ра, ‑ы,
Халодны моцны, парывісты вецер, які дзьме з гор на марскім узбярэжжы.
[Ад грэч. boreas — паўночны вецер.]
бо́ргес, ‑а,
Друкарскі шрыфт, сярэдні паміж корпусам і петытам.
[Ням. borgis.]
бо́рзды, ‑ая, ‑ае.
Хуткі, жвавы.
бормашы́на, ‑ы,
Зубалячэбны апарат, якім прыводзіцца ў рух бор 3.
бо́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бору 2.
борт 1, ‑а,
1. Верхні край бакавой сценкі, а таксама бок марскога або рачнога судна, самалёта.
2. Левы або правы край адзення (паліто, пінжака і пад.) з петлямі або гузікамі для зашпільвання.
•••
[Фр. bord.]
борт 2, ‑у,
Адна з разнастайнасцей зярністых утварэнняў алмазу.
бортжурна́л, ‑а,
Журнал, які вядзецца ў час палёту на самалёце, касмічным караблі.
бортінжыне́р, ‑а,
Член экіпажа самалёта, касмічнага карабля, адказны за стан і работу матораў, абсталявання, апаратаў і прыбораў.
бортмеха́нік, ‑а,
Асоба, якая ўваходзіць у склад лётнага экіпажа і адказвае за стан і работу матораў, абсталявання, апаратаў і прыбораў (на самалёце, дырыжаблі).
бо́ртнік, ‑а,