Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ушчыльня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да ушчыльніцца.

2. Зал. да ушчыльняць.

ушчыльня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да ушчыльніць.

ушчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што і без дап.

Тое, што і ушчыкнуць. Наташа памкнулася пайсці, але старэйшая жанчына неўпрыкметку ўшчыпнула яе за бок: не хадзі. Асіпенка.

ушчэ́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ушчаміць.

2. у знач. прым. Абражаны, зняважаны. Ушчэмленае самалюбства.

ушчэ́млівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ушчаміцца.

2. Зал. да ушчэмліваць.

ушчэ́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ушчаміць.

ушчэ́нт, прысл.

Поўнасцю, зусім, дарэшты, датла. У наваколлі тутэйшых трох вёсак зямля была вельмі няроўная. Дзе вышэй — радзіла добра, дзе ніжэй к балоту — усё ўшчэнт вымакала. Чорны. Згарэла вёска ўшчэнт: ні кала, ні двара не засталося. Якімовіч. Спацеў паромшчык, замарыўся ўшчэнт. Барадулін.

ушчэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ушчапіць.

ушчэ́рб, ‑у, м.

Становішча месяца ў апошняй фазе, калі яго серп паступова памяншаецца.

ушчэ́рбнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ушчэрбнага.