Verbum

абквэ́цацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Абмазацца чым‑н.; зрабіцца брудным; запэцкацца.

абквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абмазаць што‑н. чым‑н., забрудзіць.

абкіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкіда́ць — абкі́даць.

абкі́даны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкі́даць.

абкі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Кідаючы, пакрыць што‑н. чым‑н.; абсыпаць. Нібыта нейкая дзівосная духмяная пена акіянскага прыбою абкідала гэтыя дрэвы. Дубоўка. // Абкласці, абсыпаць што‑н. з бакоў. Апусціўшы слупы, іх абкідалі ў яме каменнем і зямлёю. Пташнікаў. // безас. Пакрыць высыпкай. Губы абкідала.

2. Абшыць берагі тканіны. Абкідаць швы.

абкіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абкі́даць.

абкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкідваць — абкі́даць.

абкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкі́даць.

абкітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкітаваць.

абкітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замазаць шчыліны, пазы кітам. Абкітаваць вокны.

абкіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.