Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абклеіць.

абкле́йка, ‑і, ДМ ‑йцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абклейваць — абклеіць.

абкле́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца абклейкай чаго‑н.

абкле́йшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да абклейшчык.

абклёўваць, ‑ае.

Незак. да абкляваць.

абклява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкляваць.

абклява́ць, ‑люе; зак., што.

Клюючы, абшчыпаць усё ці з усіх бакоў. // Абдзяўбаць чым‑н. вострым.

абко́лак, ‑лка, м.

Тое, што адколваецца, адшчэпліваецца ад чаго‑н. з дапамогай сякеры, молата і пад. Вяршаліна сасны ды абколкі пайшлі на іншыя гаспадарчыя патрэбы ды дровы. Сабаленка.

абко́латы 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкалоць ​1.

абко́латы 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкалоць ​2.

абко́лванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абколваць ​1 — абкалоць ​1.

абко́лванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абколваць ​2 — абкалоць ​2.