Verbum

абкіто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абкітоўваць.

абкіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкітаваць.

абкіто́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкітоўваць — абкітаваць.

абкла́д, ‑а, м.

1. Спец. Абкружэнне звера ў часе палявання. [Бацька:] І сігануў бы з абклада, каб не Адамовіч — гэты, з Усоха што. Ён, праўда, сцебануў метка: воўк — у снег... Масарэнка.

2. Аздоба пераплёту царкоўных кніг ці паверхні абразоў у сярэдневяковым мастацтве.

абклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладаць — абкласці (у 3 знач.).

абклада́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абкласціся.

2. Зал. да абкладаць.

абклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкласці.

абкла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абкладваць — абкласці (у 1 знач.).

абкла́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абкласціся.

2. Зал. да абкладваць.

абкла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкласці (у 1, 3 знач.).