Verbum

абка́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да абкатчык.

абкаці́цца, ‑качуся, ‑коцішся, ‑коціцца; зак.

Пракаціцца вакол чаго‑н. Мячык абкаціўся вакол стала.

абкаці́ць, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго-што.

1. Пракаціць што‑н. вакол чаго‑н.

2. Разм. Аб’ехаць, праехаць пэўную тэрыторыю. [Дырэктар МТС:] — Абкаціў паўраёна. Работа ідзе як лепш не трэба. Алешка.

абкача́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкачаць.

абкача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., у што.

Качаючыся, накрыць сябе чым‑н. Абкачацца ў пер’е. Абкачацца ў снег.

абкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, накрыць чым‑н. сыпкім, вязкім. Абкачаць рыбу ў муцэ.

абка́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкачваць — абкачаць.

абка́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абкачацца.

2. Зал. да абкачваць.

абка́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкачаць.

абквэ́цаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абквэцаць.