Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абката́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абкатаць.

абката́цца, ‑аецца; зак.

1. Зрабіцца роўным, гладкім; утрамбавацца ад язды. Дарога абкаталася.

2. Спец. Прайсці абкатку.

абката́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Ездзячы, зрабіць паверхню роўнай, гладкай. Абкатаць новую дарогу.

2. Спец. Пробнай яздой, работай праверыць гатоўнасць, прыгоднасць чаго‑н. Абкатаць аўтамашыну.

абка́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з абкаткай. Абкатачная машына.

абка́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абкатваць — абкатаць.

абка́твацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абкатацца.

2. Зал. да абкатваць.

абка́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абкатаць.

абка́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. абкатваць — абкатаць (у 3 знач.).

абка́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з абкатам. Абкатны рэйс.

абка́тчык, ‑а, м.

Спецыяліст па абкатцы. Абкатчык дае канчатковае заключэнне аб прыгоднасці машыны.